Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα σχετίζεται με την Ουκρανία
Ο αποκλεισμός της Ρωσίας από τις θερμές θάλασσες, όπως ονομάζεται το Αιγαίο και κατ' επέκταση η Μεσόγειος, καθώς και ο έλεγχος των αγωγών πετρελαίου της Μέσης Ανατολής ήταν οι αιτίες του Ανατολικού Ζητήματος των αρχών του 20ου αιώνα. Στον 21ο αιώνα ζούμε παρόμοιες καταστάσεις: Ο έλεγχος των πρώην Σοβετικών χωρών από το ΝΑΤΟ είναι ο στόχος του Νέου Ανατολικού Ζητήματος. Όπως εξαιρετικά παρατηρεί ο συγγραφέας και ερευνητής Δαμιανός Βασιλειάδης , τα γεγονότα της Βορείου Αφρικής, της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων, όπως ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας και ο οικονομικός στραγγαλισμός της Ελλάδας, έχουν σχέση με αυτή τη στρατηγική επιδίωξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ και των κολαούζων τους, κυρίως πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, που διατηρούν άσβεστο μίσος κατά της Ρωσίας, για την καταπίεση και εκμετάλλευσή τους από το καθεστώς του Στάλιν και των άλλων ηγετών της Σοβιετικής Ενωσης.
Καθώς η Ρωσία αναπτύσσεται ραγδαία σε μια ισχυρή στρατιωτική, οικονομική και γεωπολιτική δύναμη δεν θα διστάσει με τίποτε να στηρίξει τα συμφέροντά της, ακόμη κι αν χρειαστεί να κάνει στρατιωτική επέμβαση, γιατί διαθέτει την απαραίτητη στρατιωτική ισχύ. Ακόμη και στη Συρία το ΝΑΤΟ δεν τόλμησε να επέμβει, επειδή η Ρωσία λόγω της ναυτικής βάσης της υπερασπίστηκε τα συμφέροντά της. Σύμφωνα με αναλυτές, η Ρωσία ήδη εξασφάλισε τις ναυτικές της βάσεις στην Κριμαία και θα συμπεριλάβει στους κόλπους της τη μισή Ουκρανία στη γραμμή που ορίζεται από τον Δνείπερο, όπου ο πληθυσμός είναι ρωσόφιλος , αν η Δύση και τα σύμμαχά τους ακροδεξιά κόμματα στην Ουκρανία θελήσουν να ελέγξουν την Ουκρανία και να την οδηγήσουν στις αγκάλες του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ.
Η επιθετική, ιμπεριαλιστική πολιτική του ΝΑΤΟ με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ και εμπροσθοφυλακή την Γερμανία θα υποστεί ενδεχομένως ταπεινωτική ήττα από τη Ρωσική Ομοσπονδία, η οποία θα έχει μόνιμη παρουσία στην Ουκρανία. Εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η προστασία του ελληνικού πληθυσμού εκεί (150,000 ομογενείς) και ο δικός μας ζωτικός χώρος. Αυτός είναι η χερσόνησος του Αίμου, όπου η Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει τη δική της στρατηγική και διπλωματία. Δυστυχώς σήμερα βρισκόμαστε "υποθηκευμένοι" στους δυτικούς επικυρίαρχους και αφού δώσαμε "γη και ύδωρ" δύσκολα το παίρνουμε πίσω. Μήπως θα έπρεπε όμως να προσπαθήσουμε;
Ο αποκλεισμός της Ρωσίας από τις θερμές θάλασσες, όπως ονομάζεται το Αιγαίο και κατ' επέκταση η Μεσόγειος, καθώς και ο έλεγχος των αγωγών πετρελαίου της Μέσης Ανατολής ήταν οι αιτίες του Ανατολικού Ζητήματος των αρχών του 20ου αιώνα. Στον 21ο αιώνα ζούμε παρόμοιες καταστάσεις: Ο έλεγχος των πρώην Σοβετικών χωρών από το ΝΑΤΟ είναι ο στόχος του Νέου Ανατολικού Ζητήματος. Όπως εξαιρετικά παρατηρεί ο συγγραφέας και ερευνητής Δαμιανός Βασιλειάδης , τα γεγονότα της Βορείου Αφρικής, της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων, όπως ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας και ο οικονομικός στραγγαλισμός της Ελλάδας, έχουν σχέση με αυτή τη στρατηγική επιδίωξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ και των κολαούζων τους, κυρίως πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, που διατηρούν άσβεστο μίσος κατά της Ρωσίας, για την καταπίεση και εκμετάλλευσή τους από το καθεστώς του Στάλιν και των άλλων ηγετών της Σοβιετικής Ενωσης.
Καθώς η Ρωσία αναπτύσσεται ραγδαία σε μια ισχυρή στρατιωτική, οικονομική και γεωπολιτική δύναμη δεν θα διστάσει με τίποτε να στηρίξει τα συμφέροντά της, ακόμη κι αν χρειαστεί να κάνει στρατιωτική επέμβαση, γιατί διαθέτει την απαραίτητη στρατιωτική ισχύ. Ακόμη και στη Συρία το ΝΑΤΟ δεν τόλμησε να επέμβει, επειδή η Ρωσία λόγω της ναυτικής βάσης της υπερασπίστηκε τα συμφέροντά της. Σύμφωνα με αναλυτές, η Ρωσία ήδη εξασφάλισε τις ναυτικές της βάσεις στην Κριμαία και θα συμπεριλάβει στους κόλπους της τη μισή Ουκρανία στη γραμμή που ορίζεται από τον Δνείπερο, όπου ο πληθυσμός είναι ρωσόφιλος , αν η Δύση και τα σύμμαχά τους ακροδεξιά κόμματα στην Ουκρανία θελήσουν να ελέγξουν την Ουκρανία και να την οδηγήσουν στις αγκάλες του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ.
Η επιθετική, ιμπεριαλιστική πολιτική του ΝΑΤΟ με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ και εμπροσθοφυλακή την Γερμανία θα υποστεί ενδεχομένως ταπεινωτική ήττα από τη Ρωσική Ομοσπονδία, η οποία θα έχει μόνιμη παρουσία στην Ουκρανία. Εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η προστασία του ελληνικού πληθυσμού εκεί (150,000 ομογενείς) και ο δικός μας ζωτικός χώρος. Αυτός είναι η χερσόνησος του Αίμου, όπου η Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει τη δική της στρατηγική και διπλωματία. Δυστυχώς σήμερα βρισκόμαστε "υποθηκευμένοι" στους δυτικούς επικυρίαρχους και αφού δώσαμε "γη και ύδωρ" δύσκολα το παίρνουμε πίσω. Μήπως θα έπρεπε όμως να προσπαθήσουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου