Σάββατο 17 Μαΐου 2014

RISE LIKE A PHOENIX...THROUGH OUR OWN FLAMES! ΩΣ ΦΟΙΝΙΚΑΣ ΑΝΑΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΛΟΓΕΣ!


RISE LIKE A PHOENIX...THROUGH OUR OWN FLAMES!
ΩΣ ΦΟΙΝΙΚΑΣ ΑΝΑΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ  ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΛΟΓΕΣ!

Στη φετινή Eurovision το τραγούδι που κατέκτησε την πρώτη θέση αναφέρεται σε ένα μυθολογικό ελληνικό σύμβολο, τον Φοίνικα, το πτηνό που αναγεννάται μέσα από τις φλόγες του! Φοίνιξ, όπως ακριβώς προφέρεται στην αγγλική γλώσσα. Με έμμεσο τρόπο η ελληνική γλώσσα είναι πάλι στο προσκήνιο ως σύμβολο αυθεντικότητας, πρωτοτυπίας, αισιοδοξίας, δύναμης. 

Είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται σήμερα όλος ο κόσμος: τη γνησιότητα των ιδεών, των έργων, των θεσμών. Πληθαίνουν παντού οι φωνές που υποστηρίζουν τη μοναδικότητα ενός προσώπου ή ενός λαού ή ενός πολιτισμού έναντι της γενικευμένης πολτοποίησης. Ακόμη και η παρουσία του performer αυτό το νόημα έχει: Να υποστηρίξει τη μοναδικότητα των επιλογών και της αισθητικής μας.... Με τις όποιες αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει μια τολμηρή avant garde παρουσία!

Για να έρθουμε στον ελληνικό πολιτισμό, ένα από αυτά που τον κάνουν μοναδικό είναι η σχέση της Γλώσσας με τη Μνήμη και τον Χρόνο. Ας φέρουμε μερικά παραδείγματα από τον Ηράκλειτο:
"Κάματος εστί τοις αυτοίς μοχθείν και άρχεσθαι", δηλαδή είναι πολύ κουραστικό και ψυχαναγκαστικό να κουράζεσαι και να εξουσιάζεσαι από την κάθε ανάξια εξουσία. 
"Ξυνόν γαρ αρχή και πέρας επί κύκλου περιφερείας", η αρχή και το τέλος ενός μή φαύλου κύκλου είναι ένα και το αυτό και συσχετίζονται με τον Κοσμικό Νου. 
"Άνθρωποι κακοί αληθινών αντίδικοι", δηλαδή οι κακεντρεχείς και κακόβουλοι άνθρωποι εχθρεύονται τους αληθινούς, τους γνήσιους, τους μοναδικούς.
"Μεμνήσθαι δε και του επιλανθομένου ηι η οδός άγει", να θυμόμαστε, να νοιαζόμαστε και για εκείνον που ξεχνάει, πού οδηγεί η οδός... 
"Ξυνόν εστί πάσι το φρονέειν", η φρόνηση, η δυνατότητα συγχρονισμού με τη λογική που διέπει το σύμπαν, υφίσταται εις πάντας. 
"Ήλιος γαρ ουχ υπερβήσεται μέτρα. Ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν", δηλαδή ούτε αυτός η Ήλιος δεν μπορεί να υπερβεί τα όριά του, το απονεμηθέν μέτρο. Διαφορετικά οι Ερινύες, οι παραστάτες της Δίκης/Δικαιοσύνης θα "του την πέσουν". 

Η απουσία τόνων και πνευμάτων στερεί από το αρχαίο κείμενο την ποιότητά του, όσο και από το νεώτερο. Πιστεύω ότι καλό είναι  το πολυτονικό σύστημα να ξαναγυρίσει στη νέα ελληνική γλώσσα πάραυτα και επίσημα, με κρατική απόφαση. 

 
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου